144. Auć

   W porównaniu z odczuciami które dotknęły mnie gdy Jacob przytulił mnie do swojej piersi, ból zdawał się nie być niczym ważnym.

-Jake, na prawdę nie musisz mnie tam zanosić-powiedziałam szczerze

-Nie ma mowy. Nie będę znowu ryzykował twoim kosztem.

-Jacob, proszę. Ten jeden raz, nie wywołujmy zamieszania z byle jakiego powodu. Zwykłych ludzi też często coś boli.

Wzniósł oczy ku niebu.

-Niech ci będzie.

Postawił mnie na ziemi. Razem weszliśmy do domu Carlisle'a. Nie usłyszałam momentu w którym obudziła się Effy. Teraz siedziała na kanapie podtrzymywana przez Esme. A Carlisle przyglądał się jej i robił notatki.

Gdy weszliśmy spojrzał na nas i uśmiechnął się.

-Korzystając z chwili, pozwoliłem sobie na przeprowadzenie małych badań-powiedział. 

-I co?

-Cóż, szczerze mówiąc tylko sprawdziłem ostatnio opracowane tezy. Według nich, Epheryn jest bardziej podobna do Nessie-spojrzał na mnie z uśmiechem-bo aż 50% jej genów jest wampirze. Występuje też dość duże stężenie wilkołaczych genów: 40%. Mała jest za to uboga w ludzkie cechy, gdyż jest to tylko 10%. W kwestii wyglądu, pewnie nie trudno się domyślić, dziedziczy mniej więcej po połowie. Będzie rozwijać się ze średnim tempem około jednego ludzkiego roku na dwa do dwóch i pół miesiąca.

-Tak szybko?-zdziwiłam się

-Nessie-Carlisle spojrzał na mnie zdziwiony-to prawie że twoje tempo.

-CO?!-zdziwiłam się

-Co prawda było nieco wolniejsze, bo przypuszczalnie wiek dojrzałości fizycznej, Effy osiągnie w wieku 17 ludzkich lat, czyli już za ok. 3 lata, oznacza to dojrzałość płciową za niecałe 2,5 roku.

-Super.